Klasztor św. Hieronima (Monasterio de San Jeronimo) był pierwszym klasztorem zbudowanym w Granadzie po zdobyciu miasta przez chrześcijan. Budowla łączy w sobie styl gotycki i renesansowy.
Klasztor został założony przez Królów Katolickich w 1492 roku. W jego skład wchodzą: kościół, dwa krużganki oraz urokliwe ogrody z fontannami. Wokół rosną liczne drzewka pomarańczowe.
Kościół zbudowany jest na planie krzyża łacińskiego, ma budowę bazylikową. Nawa główna kryta jest gotyckimi sklepieniami. W głębi świątyni mieszczą się dwie boczne bogato zdobione kaplice.
Uwagę jednak zwraca bogactwo ołtarza głównego, który łączy cechy renesansu i manieryzmu. Ołtarz został wykorzystany do nauczania wiernych religii. Umieszczono na nim płaskorzeźby i figurki z życia Chrystusa.
Obok ołtarza znajduje się rzeźba klęczącego Gonzalo Fernández de Cordoba znanego jako Wielki Kapitan. Jego szczątki, jak i szczątki jego żony Dona María Manrique, zostały pochowane w krypcie kościoła.
Często odbywają się tu koncerty muzyki klasycznej.
Klasztor św. Heronima położony jest pomiędzy ulicami Gran Capitán i López Argueta, w arystokratycznej dzielnicy, utworzonej w XVI wieku. Powstała ona w wyniku ekspansji urbanistycznej, po zdobyciu miasta przez Królów Katolickich w 1492 roku. Nazwa dzielnicy odnosi się do księżnej Sessa, Marii Manrique, małżonki Gonzalo Fernándeza de Córdoba, którzy osiedlili się w pałacu, w pobliżu klasztoru.
Klasztor św. Hieronima w Granadzie (fot. By Paul Hermans (Own work) [GFDL or CC BY-SA 3.0], via Wikimedia Commons)
Mapa Hiszpanii, Mapa Granady
