Złota Uliczka to niezwykle urokliwe miejsce. Przechadzając się po uliczce i podziwiając kolorowe, pełne uroku domki, trudno sobie wyobrazić, że była ona kiedyś pewnego rodzaju praskim slamsem.
Pierwotnie, w XVII wieku, stały tu drewniane domy, w których mieszkali strażnicy ochraniający zamek. Po nich miejsce przejęli rzemieślnicy w tym złotnicy i stąd wzięła się tez nazwa Złota Uliczka. Po tym „złotym okresie” uliczki, drewniane domy zaczęli zasiedlać najbiedniejsi mieszkańcy Pragi, a nawet przestępcy.
Dopiero w XVIII wieku panująca cesarzowa Maria Teresa zadbała o to aby zrujnowane domki z drewna zastąpić murowanymi. Jednak mieszkańcami uliczki wciąż byli ci najbiedniejsi, a na początku XX wieku sprowadziła się tu praska cyganeria. Na przykład Frnaz Kafaka był stałym bywalcem domku nr 22.
W połowie ubiegłego stulecia władze miasta wysiedliły wszystkich mieszkańców Złotej Uliczki, w wyremontowanych i kolorowo odmalowanych domkach zostały otwarte sklepiki z pamiątkami i rękodziełem. Od tego momentu uliczka stała się atrakcją turystyczną. Od kilku lat trzeba kupić bilet aby móc przejść się po słynnej Uliczce.
Złota Uliczka jest wąska i krótka, ale turystów jest bardzo dużo, w środku dnia czasem trudno tu przejść. Najlepiej wybrać się zwiedzanie wcześnie rano lub tuz przed zamknięciem.
Złota uliczka w Pradze (fot.BigStock)
Mapa Czech, Mapa Pragi
